PAC-IL responded to the Article published by Chicago Sun Times on February 8, 2021


Uwaga: Polskie tłumaczenie listu jest poniżej.

On February 8, 2021, the Chicago Sun Times ran an article by Mr. Neil Steinberg, titled “True greatness comes from facing history”.  In this article, Mr. Steinberg describes Poles as notorious anti-Semites, even writes that “after During the Second World War, Poles murdered Jews out of habit”.  In response Congress sent a letter to the Sun Times with the request to publish our letter.  To date, we have not received a reply nor the publication of our answer.

A copy of the letter was sent to the newly formed State Research Commission Genocide and the Holocaust.  The main mission of this commission is true representation of sources and motivations of genocide. President of KPA IL, Miroslaw Niedzinski was appointed a member of the Commission by Governor JB Pritzker.



Cover letter sent to Mr. Steve Warbmir, Acting Editor In-Chief at Chicago Sun Times.

Dear Mr. Warmbir,

I am forwarding for Your review and publication an editorial which is a response to February 8th article by Mr. Neil Steinberg. Contents of this article enraged thousands of Polish Americans in Chicago area who read Sun Times. I am reacting to letters, emails and phone calls Polish American Congress received over the past three weeks. Hoping You will take time to read our rebuttal and will provide us with an opportunity to respond to the stereotypes and condemnation of the entire nation as presented in Mr. Steinberg’s article. This scandalous and one sided view of the Polish nation is not acceptable.

I am also copying Ms. Kelley Shany and Dr. Daniel Cohen, who are Co-Chairs of the Illinois Holocaust and Genocide Commission. Mission of IHGC is to provide a balanced and unbiased information about Holocaust and Genocide. This letter will serve to advise IHGC about frequent misinterpretations and inaccurate portrayal of the events of the WWII and period preceding the war. It is unfortunate that articles like the one from February 8th divert attention from the real causes and provide shelter and obscurity to the true villains. Thankfully Illinois Holocaust Museum in Skokie presents a very fair and unbiased view of the atrocities committed by Nazi Germany. It also highlights heroic actions of Jan Karski and Witold Pilecki who risked their life to save lives of Jewish prisoners in the Concentration camps. Entry wall to the Museum has multiple Polish names of those who risked their lives to save their Jewish neighbors.

I was advised that Mr. Steinberg’s article is readily classified as libel or defamation. It is damaging good reputation and character of the entire nation. It is also against the law. However I am at Your disposal to discuss this and reach an amicable solution to this defamation and horrible misrepresentation.

Michael Niedzinski FASM MS
President
Polish American Congress Illinois Division
110 West Higgins Rd. Unit 2
Park Ridge, Illinois 60068
Michael.niedzinski@constellium.com

PS: I am also copying Polish Consulate. I was advised that a similar note of protest was send to Your attention from Polish Embassy in Washington DC. a couple weeks ago. Consulate advised me that there was no response.



PAC-IL response letter sent to Chicago Sun Times

 


POLISH AMERICAN CONGRESS
ILLINOIS DIVISION

March 3rd, 2021

Few days ago, an opinion piece came across my desk, written by Mr. Neil Steinberg and published by Sun Times on Feb 8th, 2021, titled; “True greatness comes from facing history”. I had to re-read this article to fully take in the level of animosity, or even hatred, directed against Poles, exactly the feelings he accuses Poles, individually and collectively, to harbor towards Jews.

The statement “Poles were killing Jews after World War II out of habit, when they tried to return to their villages” says it all. Habit? Like smoking cigarettes?

Mr. Steinberg takes a fairly straightforward libel case (recently adjudicated in favor of the plaintiff) and a letter written by a Zalman Branson, apparently Mr. Steinberg’s’ ancestor, and uses the ugly incident described in the letter to skillfully meld the two to accuse, and to put on trial and convict an entire nation. The libel trial was a case of two historians erroneously naming an ancestor of the plaintiff a “Nazi Collaborator”. There was nothing difficult to prove, one of the historians admitted to the error –two different people with same last name. The plaintiff asked for one thing – an apology. The historians will appeal the verdict and Mr. Steinberg, in line with a group of historians declared that this case will stifle Holocaust studies worldwide and, essentially, all Poles were and are anti-Semitic. Was he at the trial? Did he read the transcripts? Or did he just re-write what some reporter wrote? Or maybe none of the preceding, since he appears to have preconceived notions.

Mr. Steinberg blithely dismisses any discussion of Polish – Jewish history and relations as irrelevant. He writes “I know all excuses because I heard them all”. What excuses Mr. Steinberg?
Quite to the contrary, the nearly 1000-year-old history of Polish –Jewish relations has tremendous relevance here. Poland never was an ethnically homogenous country, about 30% of the population was not ethnically Polish, some 10-11% was Jewish, 2-2.5% was German, the rest made up of other European, Asian and Arab ethnic groups. During WWII the Nazi extermination machine murdered vast majority of Jews, at least 3 million ethnic Poles who also lost their lives during the war.

Pre-WWII Poland had more Jewish citizens than any other country in Europe. I would suggest a Google search on that topic for anyone truly interested in facts.

It’s quite unfortunate, as it appears, Mr. Steinberg did not consider doing some research on the history of Jews in Poland before writing his hit piece. Obviously, he made up his mind long time ago, thus my assertions won’t change his convictions. However, I feel it is mandatory to give some perspective to the story.

I will start by asking what I think are reasonable questions:

If all Poles hated Jews, why were there more Jews in Poland than in any other country in Europe before WWII? Illinois Holocaust Museum in Skokie provides eloquent testimonial to that statement. Why did they represent one of the wealthiest and best educated ethnic groups? It stands to reason that people who are despised or hated would naturally be denied the opportunities to excel. Sooner or later they would emigrate to other, more hospitable environments – just look at Russian Jews who made New York their home. I believe the answer is self-evident; Poland was not anti-Semitic, repressive or “Jew hating”. Jewish society thrived in Poland, and they thrived for nearly a thousand years.

The earliest noted presence of Jews in Poland dates to the late 900’s A.D. In 1264 a Prince of Greater Poland issued a General Charter of Jewish Liberties, which granted all Jews the freedom of worship, trade and travel. Two centuries later Polish king issued an “invitation” to the “Jews of the World” to come to Poland. As Jews were expelled from Spain in 1492, and also from Austria, Hungary and Germany they came to Poland. For several centuries Poland was home to the largest and most significant Jewish community in the world. In the16th century, Poland was the center of world for Jewish culture. Jews selected their Chief Rabbi, which marked the birth of the Chief Rabbinate, a crucial facility in the Jewish community, administering laws, appointing judges, taxation and all facets of Jewish life. Essentially, they were given the right of self-determination. Some historians claim that about ¾ of all Jews in the world lived in Poland in the 16th and 17th century.
This came to an end with the partitions of Poland, first in 1772, and third, last one, in 1795, when a large part of Poland came under control and governance of Russia, and it’s government decreed discrimination and persecution of Jews.

In 1918, Poland again became a country. From 1918 until 1939 the newly created Polish Republic saw re-emergence of Jewish freedoms of religion and self-governance. In 1926 a Jewish political lobby even attempted to create a Jewish State within Poland. The attempt failed but points out that Jewish liberties must have been in pretty decent order that such a demand was even presented. Historical facts present a level of coexistence of Poles and Jews over a thousand years that is only exceeded today by the freedoms that all have in the USA.

Do not get me wrong, I believe, and vast majority of Poles recognize, that there were numerous anti-Semitic incidents in Poland after WWI and immediately after WWII as well as during the 1000-year history of co-existence. Many scholars say there was a spike in anti-Semitism in Europe during the period between the Great Wars. They point out this increased level of anti-Semitism was connected to the false perceptions that Jews were responsible for the post WWI misery which primarily affected Europe. Then came the fallout of the Great Depression, and the resulting complex political manipulations by skillful politicians, exploiting people’s fears, superstitions, religion, etc., Hitler and Germany being the prime examples, (but look at rise in the level of anti- Semitism in USA during this period.)

There were, there are and there will be ignorant, malevolent people in any society, focusing on hate because of someone’s appearance, religion, or speech. Look at the USA today – just a year or so ago the Anti-Defamation League has identified 1,986 anti-Semitic incidents in 2017 in the USA; up from 1,267 in 2016, marking the highest single-year increase since 1979. These were significant incidents – bomb threats, cemetery desecrations, children harassed, synagogues defaced. That is between 5 and 6 a day. So, Mr. Steinberg, is America hard core anti-Semitic?

If Mr. Steinberg did not harbor preconceived stereotypes of Poles, he would have found a wealth of information, and realized that his assertions are ludicrous.

Note: The paragraphs in italics, below, are citations of historians and journalists, most of them Jewish, extracted from articles and papers on the subject, from the Jerusalem Post to Wikipedia.

“Poles risked their own lives – and the lives of their families – to rescue Jews from the Nazis. By nationality, Poles represent the largest number of people who rescued Jews during the Holocaust. Yad Vashem complex located on the Mount of Remembrance in Jerusalem lists 6,706 Christian Poles who have been awarded the title of Righteous Among Nations by the State of Israel – more than those of any other nation by far” — Wikipedia

“The Polish Home Army first alerted the world to the Holocaust, notably by reports of Polish officer Witold Pilecki who volunteered to be arrested and transported to Auschwitz to obtain firsthand account of the horror perpetrated. Polish Home Army courier, Jan Karski, presented information about death camps to President Roosevelt, to no avail. Both of these individuals were honored posthumously by Illinois Holocaust Museum.” — Daily Mail

“Some estimates put the number of Poles involved in the rescue at up to 3 million, and credit Poles with saving up to around 450,000 Jews from certain death – at least temporarily. These rescue efforts were aided by the largest anti-Nazi resistance movement in Europe, the Home Army (Armia Krajowa). These organizations operated special units dedicated to helping Jews; of those, the most notable was the Zegota Council based in Warsaw with branches in Krakow, Wilno and Lwow.”— Craig Murray, British High Commissioner and Ambassador

“Polish citizens were hampered by the most extreme conditions in all of German occupied Europe. Occupied Poland was the only territory where the Germans decreed that ‘any kind of help for Jews was punishable by death for the helper and their entire family’” Wiki Military

It is interesting to note that the Germans found the need for such a decree ONLY in Poland, not in other occupied countries.

“Of the estimated 3 million non-Jewish Poles killed in World War II, between 30,000 and up to 50,000 were executed by Nazi Germans solely as the penalty for saving Jews.
At the start of World War II, Poland was partitioned between Nazi Germany and the Soviet Union. One-fifth of the Polish population perished during World War II, half of them were the 3,000,000 Polish Jews murdered in the Holocaust, constituting 90% of Polish Jewry. Although the Holocaust occurred largely in German occupied Poland, there was extremely little collaboration with the Nazis by its citizens.”Aish Hatorah

“Statistics of the Israeli War Crimes Commission indicate that less than 0.1% of Poles collaborated with the Nazis. Poland did not provide a ready recruitment base for Nazi collaborators. The Waffen SS recruited local units in Albania, Belgium, Estonia, Finland, France, Hungary, Latvia, Norway, Romania, Sweden, Ukraine, and other countries. It did not find recruits in Poland”Jerusalem Post

“History has an odd way of giving us a sense that Poles collaborated with Nazism, while whitewashing the real collaborators. We are often taught that Danes saved Jews, but it is conveniently forgotten that an estimated 6,000 Danes volunteered for Nazi collaboration units, like the SS Division Wiking and SS Division Nordland. There were 40,000 Nazi Volunteers in Belgium. In France an entire regime, the Vichy Government, collected Jews to send to the Camps. Almost every country had distinct collaboration, except Poles and Serbs. And in Poland, the Home Army had several hundred thousand members to resist Nazis, while in other countries there was a problem finding a handful of recruits. Most Frenchmen were neither collaborators nor resistors, they were passive. Resistance fighters were seen as Fanatics” Jerusalem Post

Few years ago, the Chief Rabbi of Poland, Michael Schudrich, said in a BBC interview: “it’s … false and painful stereotype that all Poles are anti-Semitic. This is something I want to clearly state: this is a false stereotype. Today there is anti-Semitism in Poland, as unfortunately the rest of Europe; it is more or less at the same level as the rest of Europe. More important is that you have a growing number of Poles who oppose anti-Semitism.”

May I suggest Mr. Neil Steinberg contacts Rabbi Schudrich and discusses the topic with him, or better yet, travels to Poland.

In Warsaw there is “Polish Center for Holocaust Research”. One of the authors at the center of the libel trial that Mr. Steinberg alluded to works there. There is a Holocaust Museum, there is Polin Museum of Polish Jews, there is Jewish Historical Institute. Who paid for these facilities? Polish Government, aka Polish tax-paying citizens. Polish government gave 100 mil. PLN (28 mil. USD) to renovate a large Jewish Cemetery in Warsaw, largest in Europe, also donated another, equivalent amount for restoration of several other smaller Jewish cemeteries in Poland.

Mr. Steinberg’s essay is very troubling in the light of the fact that the number of WWII survivors is rapidly decreasing, and the number of attempts to re-write history is increasing. Last such major re-write, in 2020, was by Vladimir Putin. There are numerous attempts to whitewash German NAZI atrocities. Twenty years ago, many Jews and Holocaust survivors negated attempts to market the concept of “Polish Concentration Camps” but today time silenced their voices, almost none remain, giving rise to “experts” whose slant, or lies and slander cannot be directly contested by eyewitness accounts. A large number of written memoirs remain to present the truth, but of great concern is access to such documentation.

On that note, since Mr. Steinberg provided a letter as a basis of his proof that all Poles are ant-Semitic, I want to present different perspective.

Incidents of “Poles murdering Jews” if such happened must be looked at in the context of the makeup of Polish society at the time. Incidents of “Poles denouncing Jews to Germans happened, but were rare, as a study published in Israel affirms. One must take into consideration the fact that numerous supposed Poles were in fact Volksdeutsche” or Poles of German ancestry, many of whom declared instant allegiance to Hitler in Sept. of 1939. Majority of ethnic Germans remained loyal Polish citizens, or at least did not contribute to the tragedy, some even paid for that with their lives, but a significant percentage became a scourge in occupied Poland, they became the eyes and ears of Gestapo. Living all their lives alongside Poles and Jews gave them intimate knowledge who was a Jew, where they lived, did they have money, who was working with the resistance. These people did not hesitate to inform Gestapo. My father was a victim of such denunciation. He was arrested, interrogated and endured 2 weeks of Gestapo torture. By then my mom managed to find a corrupt German officer who accepted a large bribe to release Dad. He had all of his nails pulled out, but was alive. His best friend since 1st grade, a fellow named Walche told Gestapo that Dad was part of the supply chain for the resistance. Same fellow denounced a Jewish woman, his own pre-war girlfriend. She was immediately executed.

Three years ago, my mother passed away at almost 98. During early WWII, together with my father, they hid two Jewish families for several weeks each, helped them establish contact with the Polish Resistance, and through that channel find a getaway route via Hungary, Romania and Italy to Palestine. One family left Palestine (then Israel) for New York, the other went to Amsterdam. Both families made contact after the war with my dad and mom. In 1966 our dad, I and my brother met one of the families helped by our parents, in Lincolnwood, IL.

Mom almost lost her life handing half a loaf of bread to a Jewish child in the Warsaw Ghetto. A German soldier saw her, knocked her down to the ground, took aim and for some reason, did not shoot, after several seconds he just screamed at her “next time you are dead”. Evidently some German soldiers were human too. Mom thought she was going to die. But she was not unique, many Warsaw residents threw food over the Ghetto wall, irrespective of the fact that food was extremely precious commodity during the occupation.

Mom was blessed with a clear mind until the last days of her life, and was very troubled and bewildered by the number of hate articles, asking; “Why are so many Jews trying to make Poles appear responsible for German atrocities or accusing us of collaboration with the Germans? What is going on? My Uncle and aunt were caught in a street sweep in Warsaw and sent to Dachau. They were on the train with Jews and Poles. Close to half of the boxcar were Poles. Aunt Valentina escaped from the train, but Uncle did not and died in Dachau. Three of your dad’s cousins died in Auschwitz”.

Polish ambassador to the USA, Dr. Wilczek, said it best: “Poland is and has been, since World War II, one of the principal guardians of the memory of the victims of the Holocaust and protector of sites sanctified by the blood of innocent Jewish and Polish victims of Nazi German terror.”

Michael Niedzinski, FASM MS
President
Polish American Congress Illinois Division

 


Tłumaczenie:

List z odpowiedzią PAC-IL wysłany do Chicago Sun Times

3 marca , 2021

Kilka dni temu na moim biurku pojawił się artykuł, napisany przez pana Neila Steinberga i opublikowany przez gazetę Sun Times 8 lutego 2021 r. Artykuł jest zatytułowany „Prawdziwa wielkość bierze się z konfrontacji z historią”. Musiałem ponownie przeczytać ten artykuł, aby w pełni zrozumieć poziom wrogości, a nawet nienawiści, skierowanej przeciwko Polakom, dokładnie te same uczucia ktore oskarża Polaków o żywienie wobec Żydów, indywidualnie i zbiorowo.

Stwierdzenie „Polacy zabijali Żydów po II wojnie światowej, z przyzwyczajenia, kiedy próbowali wrócić do swoich wiosek” chyba mówi wszystko. Nawyk? Coś jak palenie papierosow?

Pan Steinberg wziął dość prostą sprawę sadową  o zniesławienie (niedawno rozstrzygniętą na korzyść powoódki) i list napisany przez Zalmana Bransona, (przodka pana Steinberga), i wykorzystujac ohydny incydent opisany w liście, umiejętnie łączy te dwa elementy, aby oskarżyć, oraz postawić przed sądem i skazać cały naród.

Proces o zniesławienie dotyczył dwóch historyków, którzy błędnie nazwali przodka powódki „nazistowskim kolaborantem”. Nie było to nic trudnego do udowodnienia, jeden z historyków przyznał się do błędu – dwie różne osoby o tym samym nazwisku. Powódka poprosiła o jedną rzecz – o przeprosiny.

Historycy odwolali się od wyroku, natomiast p. Steinberg, zgodnie z grupą innych historyków, oświadczył, że ten przypadek zdławi badania nad Holokaustem na całym świecie, a także że właściwie wszyscy Polacy byli i są antysemitami. Czyżby był na rozprawie? Czy przeczytał transkrypty? A może po prostu przepisał to co napisał jakiś dziennikarz? A może żadne z powyższych, poniewaz jest widoczne że on ma ustalona agendę.

Pan Steinberg beztrosko odrzuca wszelkie dyskusje na temat historii i stosunków polsko-żydowskich jako nieistotne. Pisze „Znam wszystkie wymówki, bo je wszystkie słyszałem”. Jakie wymowki Panie Steinberg?

Wręcz przeciwnie, prawie 1000-letnia historia stosunków polsko-żydowskich ma tutaj ogromne znaczenie. Polska nigdy nie była krajem jednorodnym etnicznie, około 30% ludności nie było etnicznie Polakami, około 10 –11% było Żydami, 2–2,5% Niemcami, reszta składała się z innych europejskich, azjatyckich i arabskich grup etnicznych. Podczas II wojny światowej hitlerowska machina zagłady wymordowała ogromną większość Żydów. Przynajmniej 3 miliony etnicznych Polaków również stracilo życie w czasie wojny.

Polska przed II wojną światową miała więcej żydowskich obywateli niż jakikolwiek inny kraj w Europie. Każdemu, kto jest naprawdę zainteresowany faktami, zasugerowałbym wyszukiwanie w Google na ten temat.

Jest niefortunne ze pan Steinberg nie rozważył zbadania historii Żydów w Polsce przed napisaniem swojego ultra tendencyjnego artykułu. Oczywiście wyrobil swoje opinie dawno temu, więc moje stwierdzenia tu nie zmienią jego przekonań. Uważam jednak, że nadanie tej historii jakiejś perspektywy jest obowiązkowe.

Zacznę od kilku pytan, które, moim zdaniem, są rozsądne:

Jeśli wszyscy Polacy nienawidzili Żydów, dlaczego było ich w Polsce więcej niż w jakimkolwiek innym kraju w Europie przed II wojną światową? Illinois Holocaust Museum w Skokie wymownie poświadcza to stwierdzenie. Dlaczego reprezentowali jedną z najbogatszych i najlepiej wykształconych grup etnicznych? Jest zrozumiałe, że ludziom, którzy są pogardzani lub nienawidzeni, w naturalny sposób odmawia się możliwości osiągnięcia doskonałości. Wcześniej czy później wyemigrowaliby do innych, bardziej gościnnych środowisk – wystarczy spojrzeć na rosyjskich Żydów, którzy uczynili z Nowego Jorku swój dom. Uważam, że odpowiedź jest oczywista; Polska jako kraj nie była antysemicka, represyjna ani „nienawidząca Żydów”. Społeczeństwo żydowskie kwitło w Polsce, i kwitło przez blisko tysiąc lat.

Najwcześniejsza odnotowana obecność Żydów w Polsce datuje się na koniec póžnych lat 900 n.e. W roku 1264 książę Wielkopolski wydał statut praw Żydów, (Statut Kaliski) która przyznał wszystkim Żydom wolność wyznania, handlu i podróżowania. Dwa wieki później król polski (Kazimierz Wielki) wystosował „zaproszenie” do „Żydów Swiata”, aby przybyli do Polski. Gdy Żydzi zostali wypędzeni z Hiszpanii w 1492 roku, a także z Austrii, Węgier i Niemiec przybyli do Polski. Polska przez kilka stuleci była domem dla największej i najbardziej znaczącej społeczności żydowskiej na świecie. W XVI wieku Polska była światowym centrum kultury żydowskiej. Żydzi wybrali swojego Naczelnego Rabina, co zapoczątkowało narodziny Naczelnego Rabinatu, ważnej placówki w społeczności żydowskiej, rządzącej prawem, mianującej sędziów, podatki i wszystkie aspekty życia żydowskiego. Zasadniczo dano im prawo do samostanowienia. Niektórzy historycy twierdzą, że w XVI i XVII wieku w Polsce mieszkało około ¾ wszystkich Żydów na świecie.

Skończyło się to wraz z rozbiorami Polski, pierwszym w 1772 r., a trzecim, ostatnim, w 1795 r., kiedy duża część Polski znalazła się pod kontrolą i rządami Rosji. Po tym jak jej rząd wydał dekret o dyskryminacji i prześladowaniu Żydów, ich losy ulegly dramatycznemu pogorszeniu.

W 1918 roku Polska ponownie stała się krajem. Od 1918 do 1939 roku w nowo utworzonej Rzeczypospolitej odradzały się swobody wyznania i samorządności Żydów. W 1926 r. Żydowskie lobby polityczne próbowało nawet stworzyć w Polsce państwo żydowskie. Próba nie powiodła się, ale wskazuje na to że swobody Żydów musiały być na tyle znaczne że takie żądanie zostało nawet przedłożone. Fakty historyczne przedstawiają poziom współistnienia Polaków i Żydów na przestrzeni tysiąca lat, poziom który obecnie tylko przewyższają swobody, które wszyscy mają w USA.

Proszę mylnie nie interpretować co pisze. Uważam, a zdecydowana większość Polaków przyznaje, że w Polsce po I i bezpośrednio po II wojnie światowej, a także w 1000-letniej historii koegzystencji, w Polsce miało miejsce wiele incydentów antysemickich. Wielu uczonych twierdzi, że w okresie między Wielkimi Wojnami w Europie nastąpił gwałtowny wzrost antysemityzmu. Wskazują, że ten zwiększony poziom antysemityzmu był powiązany z fałszywym przekonaniem, że Żydzi byli odpowiedzialni za nędzę po I wojnie światowej, która dotknęła głównie Europę. Potem nastąpił Wielki Kryzys i wynikające z niego złożone manipulacje polityczne ze strony zręcznych polityków, wykorzystujące ludzkie lęki, przesądy, religię, itp., z których Hitler i Niemcy są najlepszymi przykładami (ale proszę spojrzeć się na wzrost poziomu antysemityzmu w USA w tym okresie).

W każdym społeczeństwie byli, są i będą ignoranci, wrogo nastawieni i źli ludzie, skupiający się na nienawiści z powodu czyjegoś wyglądu, religii lub mowy.

Spójrzmy się na dzisiejsze Stany Zjednoczone – zaledwie rok temu Anti-Defamation League zidentyfikowała 1,986 antysemickich incydentów w 2017 roku w USA; wzrost z 1267 w 2016 r., czyli najwyższy roczny wzrost od 1979 r. Były to znaczące incydenty – groźby zbombardowania, profanacje cmentarzy, szykanowanie dzieci, zbezczeszczenie synagog. To jest od 5 do 6 przypadków dziennie. A więc, panie Steinberg – czy Ameryka także jest krajem zagorzałych antysemitów?

Gdyby pan Steinberg nie trzymał się z góry przyjętych stereotypów Polaków, znalazłby mnóstwo informacji i zdał sobie sprawę, że jego twierdzenia są śmieszne.

Uwaga: akapity poniżej zapisane kursywą to cytaty historyków i dziennikarzy, w większości żydowskich, pochodzące z artykułów na ten temat, od Jerusalem Post do Wikipedii:

„Polacy ryzykowali własne życie – i życie swoich rodzin – ratując Żydów przed nazistami. Pod względem narodowości Polacy reprezentują największą liczbę osób, które ratowały Żydów podczas Holokaustu. Kompleks Yad Vashem znajdujący się na Górze Pamięci w Jerozolimie wymienia 6706 chrześcijańskich Polaków, którym Państwo Izrael nadało tytuł Sprawiedliwych wśród Narodów Świata – zdecydowanie więcej niż jakikolwiek inny naród ”- Wikipedia

„Armia Krajowa jako pierwsza zaalarmowała świat o Holokauście, w szczególności raportami polskiego oficera Witolda Pileckiego, który zgłosił się na ochotnika żeby być aresztowanym i przewiezionym do Auschwitz, aby uzyskać informacje z pierwszej ręki o popełnionym horrorze. Kurier AK, Jan Karski, przekazał Prezydentowi Rooseveltowi informacje o obozach zagłady, niestety, bezskutecznie. – Daily Mail

Obydwie osoby zostały pośmiertnie uhonorowane przez Muzeum Holokaustu w Illinois. ”

„Według niektórych szacunków liczba Polaków która brała udział w akcji ratunkowej sięgała nawet 3 mln, a Polacy uratowali, przynajmniej tymczasowo, około 450 000 Żydów przed pewną śmiercią. W ratowaniu pomagała Armia Krajowa, największy antyhitlerowski ruch oporu w Europie. Organizacje te prowadziły specjalne jednostki zajmujące się pomocą Żydom; spośród nich najbardziej godna uwagi była Żegota z siedzibą w Warszawie, z oddziałami w Krakowie, Wilnie i Lwowie. ”- Craig Murray, brytyjski „High Commisioner” i Ambasador

„Obywatele polscy borykali się z najbardziej ekstremalnymi warunkami w całej okupowanej przez Niemców Europie. Okupowana Polska była jedynym terytorium, na którym Niemcy zarządzili, że „jakakolwiek pomoc dla Żydów była karana śmiercią dla ratującego i całej jego rodziny” Wiki Military

Warto zauważyć, że Niemcy uznali potrzebę takiego dekretu TYLKO w Polsce, a nie w innych okupowanych krajach.

„Spośród szacowanych 3 milionów nieżydowskich Polaków zabitych w II wojnie światowej, od 30 000 do 50 000 zostało rozstrzelanych przez nazistowskich Niemców wyłącznie jako kara za ratowanie Żydów.

Na początku II wojny światowej Polska została podzielona między nazistowskie Niemcy a Związek Radziecki. Jedna piąta ludności polskiej zginęła podczas II wojny światowej, połowa z nich to 3000 000 polskich Żydów zamordowanych w czasie Holokaustu, co stanowiło 90% polskiego żydostwa. Chociaż Holokaust miał miejsce głównie w okupowanej przez Niemców Polsce, jej obywatele współpracowali z nazistami w bardzo niewielkim stopniu ”Aish Hatorah (Izrael)

„Statystyki izraelskiej Komisji ds. Zbrodni Wojennych wskazują, że mniej niż 0,1% Polaków współpracowało z nazistami. Polska nie zapewniła nazistom gotowej bazy rekrutacyjnej 

kolaborantów. Waffen SS rekrutowało lokalne jednostki w Albanii, Belgii, Estonii, Finlandii, Francji, Węgrzech, Łotwie, Norwegii, Rumunii, Szwecji, Ukrainie i innych krajach. Nie znalazła rekrutów w Polsce ”- Jerusalem Post

„Historia w dziwny sposób daje nam poczucie, że Polacy współpracowali z nazizmem, wybielając prawdziwych kolaborantów. Często uczono nas, że Duńczycy ratowali Żydów, ale wygodnie zapomina się, że szacunkowo 6000 Duńczyków zgłosiło się na ochotnika do jednostek kolaboracji hitlerowskiej, takich jak dywizja SS Wiking i dywizja SS Nordland. W Belgii było 40 000 ochotników nazistowskich. We Francji cały reżim, rząd Vichy, zbierał Żydów do wysłania do obozów. Prawie każdy kraj miał odrębną współpracę, z wyjątkiem Polaków i Serbów. A w Polsce Armia Krajowa liczyła kilkaset tysięcy członków, którzy stawiali opór nazistom, podczas gdy w innych krajach był problem ze znalezieniem garstki rekrutów. Większość Francuzów nie była ani kolaborantami, ani oporami, byli bierni. Bojownicy ruchu oporu byli postrzegani jako fanatycy – Jerusalem Post

Kilka lat temu Naczelny Rabin Polski Michael Schudrich powiedział w wywiadzie dla BBCTo … fałszywy i bolesny stereotyp, że wszyscy Polacy są antysemici. To jest coś, co chcę jasno powiedzieć: to jest fałszywy stereotyp . Dziś w Polsce, jak niestety w całej Europie, jest antysemityzm, jest on mniej więcej na tym samym poziomie, co w pozostałej części Europy. Ważniejsze jest to, że masz coraz więcej Polaków, którzy sprzeciwiają się antysemityzmowi ”.

Chciałabym zasugerować, żeby pan Neil Steinberg skontaktował się z rabinem Schudrichem i omówił z nim ten temat, albo lepiej, proponuje podróż do Polski. W Warszawie działa „Polskie Centrum Badań Holokaustu”. Jeden z autorów biorących udział w procesie o zniesławienie, o którym wspomniał pan Steinberg, pracuje tam. Jest także Muzeum Holokaustu, jest Muzeum Żydów Polskich Polin, jest Żydowski Instytut Historyczny. Kto zapłacił za te instytucje? Rząd polski, czyli polscy obywatele płacący podatki. Rząd polski przekazał 100 mln. zł (28 mln USD) na renowację żydowskiego w Warszawie, największego w Europie, przekazał również inną, równoważną kwotę na renowację kilku innych mniejszych cmentarzy żydowskich w Polsce. Artykuł Steinberga jest bardzo niepokojący, biorąc pod uwagę fakt, że liczba osób, które przeżyły II wojnę światową, gwałtownie spada, a liczba prób ponownego „przepisania’ historii rośnie. Autorem ostatniego poważnego „przepisania” historii, w 2020 roku, był Władimir Putin. Podejmowane są liczne próby wybielenia okrucieństw Niemieckich nazistów. Dwadzieścia lat temu wielu Żydów, ocalałych z Holokaustu negowało próby wprowadzenia na rynek koncepcji „polskich obozów koncentracyjnych”, ale dziś czas uciszył ich głos, prawie żaden z nich nie pozostał, dając początek „ekspertom”, których wypaczenia, kłamstwa i pomówienia nie mogą być bezpośrednio kwestionowane przez relacje naocznych świadków. Do przedstawienia prawdy pozostało jeszcze wiele pisemnych wspomnień, ale ograniczony dostęp do takiej dokumentacji budzi duże zaniepokojenie.

Skoro pan Steinberg przedstawił list przodka jako podstawę swojego dowodu, że wszyscy Polacy są antysemitami, chcę przedstawić inny pogląd. Incydenty „mordowania Żydów przez Polaków”, jeśli do tego doszło, należy rozpatrywać w kontekście ówczesnej struktury społeczeństwa polskiego. Incydenty „ujawnienia” Żydów przed Niemcami przez Polaków zdarzały się, ale były rzadkie, jak potwierdzają badania opublikowane w Izraelu. Należy wziąć pod uwagę fakt, że wielu rzekomych Polaków było w rzeczywistości „Volksdeutsche ” czyli Polakami pochodzenia niemieckiego, z których wielu zadeklarowało natychmiastową wierność Hitlerowi we wrześniu 1939 r. Większość etnicznych Niemców pozostała lojalnymi obywatelami Polski, a przynajmniej nie przyczyniali się do tragedii, niektórzy nawet zapłacili za to życiem, lecz znaczny odsetek stal się plagą w okupowanej Polsce, byli „oczami i uszami” gestapo. Współżyjąc z Polakami i Żydami, dało im szczegółową wiedzę – kto jest Żydem, gdzie mieszka czy posiadają majątek , kto współpracuje z partyzantka. Ci ludzie nie wahali się informować gestapo. Mój ojciec był ofiarą takiego donosu. Został aresztowany, przesłuchiwany i zniósł 2 tygodnie tortur Gestapo. Do tego czasu mojej mamie udało się znaleźć skorumpowanego niemieckiego oficera, który przyjął dużą łapówkę za uwolnienie taty. Wyrwali mu wszystkie paznokcie, ale żył. Jego najlepszy przyjaciel „z pierwszej klasy”, kolega o nazwisku Walche, doniósł gestapo, że tata był częścią łańcuszka zaopatrzenia partyzantów. Ten sam „kolega” doniósł ze jego była dziewczyna jest Żydówką. Została natychmiast stracona.

Trzy lata temu zmarła moja mama w wieku prawie 98 lat. Podczas drugiej wojny światowej, wraz z ojcem, przez kilka tygodni ukrywali dwie żydowskie rodziny, pomogli im nawiązać kontakt z polskim ruchem oporu i ta droga uciekać, przez Węgry, Rumunie i Włochy, do Palestyny. Jedna rodzina opuściła Palestynę (wówczas Izrael) i udała się do Nowego Jorku, druga wyjechała do Amsterdamu. Po wojnie obydwie rodziny nawiązały kontakt z tatą i mamą. W 1966 roku, wraz z moim bratem, spotkaliśmy się z jedną z rodzin, którym pomogli rodzice, w Lincolnwood, w stanie Illinois.

Mama prawie straciła życie, wręczając pół bochenka chleba żydowskiemu dziecku z warszawskiego getta. Zobaczył ją niemiecki żołnierz, powalił na ziemię, wycelował, i z jakiegoś powodu nie strzelił, po kilku sekundach zaczął krzyczeć do niej „następnym razem nie żyjesz”. Najwyraźniej niektórzy niemieccy żołnierze też byli ludźmi. Mama myślała, że ​​już koniec, ze umrze. Lecz nie była wyjątkowa, wielu warszawiaków rzucało jedzenie przez mury Getta, mimo tego, że w czasie okupacji żywność była niezwykle cennym towarem.

Mama była pobłogosławiona jasnym umysłem aż do ostatnich dni jej życia i była zmartwiona i oszołomiona ilością artykułów, pełnych nienawiści, pytając nas:  “Dlaczego tak wielu Żydów próbuje przedstawić że Polacy są odpowiedzialni za niemieckie zbrodnie lub oskarżają nas o kolaborację z Niemcami? Co się dzieje? Mój wujek i ciocia zostali złapani podczas łapanki w Warszawie i wysłani do Dachau. Byli w pociągu z Żydami i Polakami. Prawie połowę wagonu stanowili Polacy. Ciocia Wala uciekła z wagonu lecz wujek nie uciekł i zginął w Dachau. Trzech kuzynów twojego taty zginęło w Auschwitz… “

Ambasador RP w USA dr Wilczek powiedział to najlepiej: „Polska jest i była od II wojny światowej jednym z głównych strażników pamięci o ofiarach Holokaustu i obrońcą miejsc uświęconych krwią niewinnych Żydowskich i Polskich ofiar Nazistowskiego Niemieckiego terroru.”

Michael Niedziński, FASM MS
Prezes
Kongres Polonii Amerykańskiej, wydział na Stan llinois

….
END